Co to jest, pytam was, o potępienia godni ludzie cieleśni, że z taką żarliwą ambicją pożądacie szczytów kościelnych godności? Co to jest, że tak usilnie staracie się lud Boży usidlić we wnykach własnej zguby? Nie dość, że samych siebie pogrążacie w głębokich odmętach własnych bezeceństw, to jeszcze innych pętacie we własną zagładę! św. Piotr Damiani Księga Gomory nie jest krucjatą antygejowską, lecz jednym z przejawów prowadzonej przez świętego Piotra Damianiego, kardynała i doktora Kościoła, systematycznej i wytrwałej walki o czystość seksualną kleru. To niezmiernie ważny i dla wielu niezmiernie niewygodny tekst kamień milowy w walce o oczyszczenie Kościoła. Mamy tu do czynienia z pierwszym znanym nam dossier dotyczącym nadużyć seksualnych, jakich mieli dopuszczać się duchowni, boleśnie raniący nie tylko ofiary, ale i samo zaufanie istniejące dotąd między pasterzami a owieczkami, zwłaszcza tymi młodymi. Autor tej niezwykłej książki był jednym z prekursorów potężnej reformy gregoriańskiej, dzięki której Kościół odzyskał swój średniowieczny splendor. Był pierwszą osobą, która w dziejach Kościoła usiłowała zwrócić uwagę papieża i innych pasterzy na ów dziejący się w zaciszach klasztorów i plebanii niezwykle bulwersujący problem. Damiani uważał sodomię za grzech o wiele bardziej niebezpieczny dla Kościoła niż inne popełniane przez duchownych i świeckich katolików występki. Uważał go za grzech, który może zagrozić porządkowi świata. Dante w swej Boskiej komedii umieścił Piotra Damianiego w niebie, wśród dusz kontemplujących Boże oblicze. Przedstawił go jako kogoś bezgranicznie oddanego walce z zepsuciem kleru i miłośnika modlitwy. () Narzędziem walki Piotra były kolana i pióro. Jedną z największych batalii życiowych podjął o odzyskanie przez Kościół świętości. W naszych czasach dobrze jest sięgnąć po to szczególnie ważne dzieło. Może posłużyć jako miernik i współrzędna w walce z aktualnymi chorobami toczącymi naszą czcigodną, sędziwą matkę Kościół.